翱诲辫辞飞颈别诲藕:
Kilka miejsc w Pi艣mie 艢wi臋tym odnosi si臋 do wierz膮cych b臋d膮cych "w Chrystusie" (1 Piotra 5.14; Filipian 1.1; Rzymian 8.1). Kolosan 3.3 daje nam nieco wi臋kszy w to wgl膮d: "Umarli艣cie bowiem, a 偶ycie wasze jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu." Gdy przychodzimy do Chrystusa jako z艂amani grzesznicy, On zamienia nasz grzech za swoj膮 sprawiedliwo艣膰 (2 Koryntian 5.21).
Poprzez pokut臋 i przyj臋cie 艣mierci Jezusa w naszym imieniu, jeste艣my nawet nazwani Jego dzie膰mi (Ew. Jana 1.12; Galacjan 3.26). B贸g nie widzi ju偶 naszych niedoskona艂o艣ci; On zamiast tego widzi sprawiedliwo艣膰 swojego w艂asnego Syna (Efezjan 2.13; Hebrajczyk贸w 8.12). A poniewa偶 jeste艣my w Chrystusie, B贸g widzi sprawiedliwo艣膰 Chrystusa okrywaj膮c膮 nasz膮 grzeszno艣膰. Jedynie "w Chrystusie" nasz grzech jest anulowany, nasza relacja z Bogiem odnowiona i nasza wieczno艣膰 zabezpieczona (Ew. Jana 3.16-18; 20.31).
W Chrystusie B贸g widzi mnie jako nowe stworzenie: "Tak wi臋c, je艣li kto艣 jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przemin臋艂o, oto wszystko sta艂o si臋 nowe" (2 Koryntian 5.17). Mamy pok贸j z Bogiem i jeste艣my uznani za sprawiedliwych przed Jego obliczem (2 Koryntian 5.17-21). Zamiast widzie膰 m贸j grzech, B贸g widzi sprawiedliwo艣膰 swojego Syna. On widzi mnie jako usprawiedliwionego, odkupionego, u艣wi臋conego i nawet wywy偶szonego (zobacz Rzymian 8.30).
W Efezjan 1.3-14 uczymy si臋 niekt贸rych sposob贸w jak B贸g patrzy na nas w Chrystusie. B贸g "ub艂ogos艂awi艂 w Chrystusie wszelkim duchowym b艂ogos艂awie艅stwem niebios" (Efezjan 1.3). Jeste艣my wyposa偶eni we wszystko czego potrzebujemy. Jeste艣my wybrani, "aby艣my byli 艣wi臋ci i nienaganni przed obliczem jego [Boga]" (Efezjan 1.4). Jeste艣my postrzegani jako 艣wi臋ci i nienaganni, poniewa偶 jeste艣my w Chrystusie (por. 2 Koryntian 3.18).
Efezjan 1.5 m贸wi nam, 偶e w Chrystusie zostali艣my predestynowani "do synostwa przez Jezusa Chrystusa." To oznacza, 偶e B贸g postrzega mnie jako swoje dziecko (por. Ew. Jana 1.12-13). To jest "ku uwielbieniu chwalebnej 艂aski swojej, kt贸r膮 nas obdarzy艂 w Umi艂owanym" (Efezjan 1.6). W Chrystusie B贸g postrzega mnie w mi艂o艣ci i obsypuje mnie swymi obfitymi darami i 鈥瀊ogactwem swojej 艂aski鈥� (Efezjan 1.7-8).
B贸g widzi mnie w Chrystusie jako dziedzica niebia艅skich bogactw (Efezjan 1.11; por. Rzymian 8.17). B贸g widzi mnie jako swojego na wieki. Zapiecz臋towa艂 mnie Duchem 艢wi臋tym jako "r臋kojmi膮 dziedzictwa naszego, a偶 nast膮pi odkupienie w艂asno艣ci Bo偶ej, ku uwielbieniu chwa艂y jego" (Efezjan 1.13-14).
B贸g widzi mnie jako dzie艂o swoich r膮k (Psalm 139.13- 16; por. Efezjan 2.10); jako Jego przyjaciela (Jakuba 2.23); jako Jego wybranego "艣wi臋tego i umi艂owanego" (Kolosan 3.12). On widzi mnie jako "umar艂ego dla grzechu" (Rzymian 6.11), ale "wzbudzonego z Chrystusem" (Kolosan 3.1); jako 艣wi膮tyni臋 Ducha 艢wi臋tego (1 Koryntian 3.16); jako kamie艅 偶ywy przez Budowniczego (1 Piotra 2.5); jako cz臋艣膰 ludu b臋d膮cego "wybranym plemieniem, kr贸lewskim kap艂a艅stwem, narodem 艣wi臋tym, ludem [Bogu] na w艂asno艣膰 przeznaczonym" (1 Piotra 2.9; t艂um. Biblia Tysi膮clecia); i jako "obcego i przybysza" w tym 艣wiecie (1 Piotra 2.11; tam偶e). B贸g widzi mnie jako cz臋艣膰 jego trzody: "On bowiem jest Bogiem naszym, A my ludem pastwiska jego i trzod膮 r臋ki jego" (Psalm 95.7).
