翱诲辫辞飞颈别诲藕:
Egzegeza oznacza "ekspozycj臋 czy wyja艣nienie." Egzegeza biblijna dotyczy badania okre艣lonego tekstu Pisma 艢wi臋tego, aby w艂a艣ciwie go zinterpretowa膰. Egzegeza jest cz臋艣ci膮 procesu hermeneutyki, nauki interpretacji. Osoba, kt贸ra zajmuje si臋 egzegez膮 nazywana jest egzeget膮.
Dobra, biblijna egzegeza jest w艂a艣ciwie nakazana w Pi艣mie 艢wi臋tym. "Staraj si臋 pilnie, aby艣 si臋 zstawi艂 do艣wiadczonym Bogu, robotnikiem nie zawstydzonym, dobrze rozbieraj膮cym s艂owo prawdy" (2 Tymoteusza 2.15; t艂um. Biblia Jakuba Wujka). Zgodnie z tym wersetem, musimy w艂a艣ciwie pos艂ugiwa膰 si臋 S艂owem Bo偶ym, poprzez pilne studiowanie. Je艣li tego nie czynimy, mamy pow贸d do wstydu.
Istniej膮 pewne podstawowe zasady dobrej egzegezy, kt贸re powa偶ni studiuj膮cy Bibli臋 b臋d膮 stosowa膰:
1) Zasada gramatyczna. Biblia zosta艂a spisana w ludzkim j臋zyku, a j臋zyk ma okre艣lon膮 struktur臋 i przestrzega okre艣lonych zasad. Zatem, musimy interpretowa膰 Bibli臋 w spos贸b sp贸jny z podstawowymi zasadami j臋zyka.
Zazwyczaj egzegeta rozpoczyna swoje badanie fragmentu od zdefiniowania s艂贸w w nich zawartych. Definicje s膮 podstaw膮 do zrozumienia fragmentu jako ca艂o艣ci i wa偶ne jest, aby s艂owa by艂y zdefiniowane zgodnie z oryginalnym zamiarem, a nie zgodnie ze wsp贸艂czesnym u偶yciem. Aby zapewni膰 dok艂adno艣膰, egzegeta u偶ywa rzetelnego t艂umaczenia oraz s艂ownik贸w greckiego i hebrajskiego.
Nast臋pnie, egzegeta bada sk艂adni臋, czy zwi膮zki gramatyczne s艂贸w w tym fragmencie. Odnajduje paralele, okre艣la kt贸re idee s膮 pierwotne a kt贸re podrz臋dne, odkrywa dzia艂ania, podmioty i ich modyfikatory. Mo偶e te偶 rozrysowa膰 struktur臋 wersetu czy fragmentu.
2. Zasada Dos艂owno艣ci. Zak艂adamy, 偶e ka偶de s艂owo we fragmencie ma normalne, dos艂owne znaczenie, chyba 偶e istnieje dobry pow贸d, aby uwa偶a膰 je za przeno艣ni臋. Egzegeta nie wykracza poza te granice, aby nie uduchowia膰 czy nie alegoryzowa膰 tekstu. S艂owa znacz膮 to co znacz膮.
Zatem, je艣li Biblia wspomina o "koniu" oznacza to "konia." Je艣li Biblia m贸wi o Ziemi Obiecanej, dos艂ownie oznacza to ziemi臋 dan膮 Izraelowi i nie powinna by膰 interpretowana jako odniesienie do nieba.
3. Zasada Historyczna. Wraz z up艂ywem czasu, zmienia si臋 kultura, zmienia si臋 punkt widzenia, zmienia si臋 j臋zyk.
Pilnie studiuj膮cy Bibli臋 b臋dzie rozwa偶a艂 geografi臋, obyczaje, bie偶膮ce wydarzenia a nawet polityk臋 tamtego czasu, gdy spisany by艂 ten fragment. Zrozumienie staro偶ytnej kultury 偶ydowskiej mo偶e bardzo pom贸c w zrozumieniu Pisma 艢wi臋tego. W swoim badaniu egzegeta mo偶e wykorzystywa膰 s艂owniki i komentarze biblijne oraz ksi膮偶ki na temat historii.
4. Zasada Syntezy. Najlepszym interpretatorem Pisma 艢wi臋tego jest samo Pismo 艢wi臋te. Musimy bada膰 fragment w odniesieniu do jego bezpo艣redniego kontekstu (wersety go otaczaj膮ce), jego szerszego kontekstu (ksi臋gi, w kt贸rej si臋 znajduje) i jego pe艂nego kontekstu (w Biblii jako ca艂o艣ci). Biblia nie przeczy sobie. Ka偶de stwierdzenie teologiczne w jednym wersecie mo偶e i powinno wsp贸艂gra膰 ze stwierdzeniami teologicznymi w innych cz臋艣ciach Pisma 艢wi臋tego. Dobra interpretacja Biblii wi膮偶e ka偶dy fragment z ca艂膮 tre艣ci膮 Pisma 艢wi臋tego.
5. Zasada Praktyczna. Gdy ju偶 w艂a艣ciwie zbadamy fragment, aby zrozumie膰 jego znaczenie, mamy odpowiedzialno艣膰 zastosowania go do naszego w艂asnego 偶ycia. "Dobre rozbieranie s艂owa prawdy" jest czym艣 wi臋cej ani偶eli 膰wiczeniem intelektualnym; to wydarzenie zmieniaj膮ce 偶ycie.
