翱诲辫辞飞颈别诲藕:
Jedynymi anio艂ami wymienionymi w Biblii s膮 Gabriel i Micha艂 (Daniela 8:16; 9:21; 10:13; 12:1). Nigdzie w Biblii nie ma anio艂a o imieniu Ariel.
Ksi臋ga Tobita, jedna z apokryficznych ksi膮g nieuwzgl臋dnionych w Biblii Hebrajskiej ani w protestanckim kanonie Pisma 艢wi臋tego, zawiera bohaterskiego anio艂a o imieniu Rafael. Inny pozabiblijny tekst, Ksi臋ga Henocha, wymienia siedmiu archanio艂贸w: Uriel, Rafael, Raguel, Micha艂, Sariel, Gabriel i Jerahmeel.
Poj臋cie Ariela jako anio艂a natury wywodzi si臋 z gnostyckiej wiedzy i staro偶ytnej 偶ydowskiej tradycji mistycznych lub "okultystycznych" interpretacji Biblii znanej jako Kaba艂a. W pismach kabalistycznych, apokryficznych i okultystycznych Ariel jest cz臋sto mylony z Urielem z Ksi臋gi Henocha. Jeden z apokryficznych tekst贸w przedstawia Ariela jako anio艂a, kt贸ry karze demony. Gnostycki tekst Pistis Sophia wi膮偶e Ariela z karaniem niegodziwc贸w. W "Burzy" Szekspira Ariel jest duszkiem. Ariel by艂 r贸wnie偶 imieniem pomniejszego anio艂a w siedemnastowiecznym poemacie Johna Miltona Raj utracony.
Chocia偶 anio艂 o imieniu Ariel nie wyst臋puje w Pi艣mie 艢wi臋tym, s艂owo Ariel jest u偶ywane w czterech r贸偶nych kontekstach w Biblii. Jeden przyk艂ad znajduje si臋 w dw贸ch fragmentach Starego Testamentu: "A Benajasz, syn Jehojady, by艂 dzielnym m臋偶em z Kabzeel, dokonuj膮cym wielkich czyn贸w. Powali艂 dw贸ch ariel贸w Moabu. Zszed艂 te偶 i powali艂 lwa w jamie w dzie艅, gdy spad艂 艣nieg" (2 Samuela 23:20; zob. te偶 1 Kronik 11:22). Dok艂adne znaczenie s艂owa ariel jest tutaj niejasne. Niekt贸re t艂umaczenia Biblii traktuj膮 je jako imi臋 w艂asne, okre艣laj膮c ofiary Benajasza jako dw贸ch "syn贸w Ariela". Inne t艂umaczenia traktuj膮 ariel jako rzeczownik pospolity, jakby chcia艂 powiedzie膰, 偶e Benajasz powali艂 "dw贸ch mocarz贸w Moabskich" (BIblia Gda艅ska) lub "dw贸ch najpot臋偶niejszych wojownik贸w Moabu" (NIV).
Pierwotne znaczenie terminu ariel jest r贸wnie偶 niepewne. M贸g艂 on oznacza膰 "lwa (lub lwic臋) Boga", "zwyci臋zc臋 pod wodz膮 Boga" lub "palenisko o艂tarza".
Kiedy Ezdrasz powr贸ci艂 do Jerozolimy, wezwa艂 grup臋 zaufanych lewit贸w, aby pe艂nili s艂u偶b臋 w 艣wi膮tyni. Ariel to imi臋 jednego z tych ludzkich przyw贸dc贸w: "Wezwa艂em wi臋c Eliezera, Ariela, Szemajasza, Elnatana, Jariba, Elnatana, Natana, Zachariasza i Meszullama, kt贸rzy byli przyw贸dcami, oraz Joiariba i Elnatana, kt贸rzy byli lud藕mi uczonymi" (Ezdrasza 8:16).
Trzecie u偶ycie s艂owa ariel w Biblii znajduje si臋 w Ksi臋dze Ezechiela. Ariel to hebrajski termin przet艂umaczony jako "palenisko o艂tarza" w Ezechiela 43:15-16: "Powy偶ej palenisko o艂tarza jest wysokie na cztery 艂okcie, a z paleniska wystaj膮 cztery rogi. Palenisko o艂tarza jest kwadratowe, d艂ugie na dwana艣cie 艂okci i szerokie na dwana艣cie 艂okci". To palenisko o艂tarza by艂o miejscem sk艂adania ofiar ca艂opalnych, miejscem zwi膮zanym z tajemnic膮 lwiej si艂y Izraela.
Wreszcie, Ksi臋ga Izajasza zawiera proroctwo dotycz膮ce zar贸wno obl臋偶enia, jak i ocalenia miasta Jerozolimy. Ariel odnosi si臋 do Jerozolimy symbolicznie cztery razy: "Biada ci, Arielu, Arielu, miasto, w kt贸rym osiad艂 Dawid! Dodawaj rok do roku i niech trwa tw贸j cykl 艣wi膮t" (Izaj. 29:1; zob. tak偶e wersety 2 i 7). Tytu艂 ten oznacza "zwyci臋ski pod wodz膮 Boga". Poniewa偶 g艂贸wny o艂tarz Izraela znajdowa艂 si臋 w Jerozolimie, mo偶e to by膰 powodem tego okre艣lenia.