Autor:
Ksi臋ga Jonasza 1.1 wskazuje dok艂adnie, ze autorem jest prorok Jonasz.
Data napisania:
Ksi臋ga Jonasza zosta艂a najprawdopodobniej spisana mi臋dzy 793 a 758 r. przed Chr.
Cel napisania:
Niepos艂usze艅stwo i duchowe odrodzenie s膮 najwa偶niejszymi tematami tej ksi臋gi. Do艣wiadczenia Jonasza w brzuchu ryby dostarczy艂y mu wyj膮tkowych mo偶liwo艣ci, aby poszukiwa膰 drogi uwolnienia; wyznaje on swoje grzechy w trakcie nietypowego wyswobodzenia. Jego pocz膮tkowe niepos艂usze艅stwo prowadzi nie tylko do poprawy jego osobistej relacji z Bogiem, ale tak偶e samych mieszka艅c贸w Niniwy. Wielu dostrzega w tym duchowym przebudzeniu miasta Niniwy, jednego z najwi臋kszych przedsi臋wzi臋膰 ewangelizacyjnych tamtych czas贸w.
Kluczowe wersety:
Ksi臋ga Jonasza 1.3, 鈥濴ecz Jonasz wsta艂, aby uciec sprzed oblicza Pana do Tarszyszu...鈥�
Ksi臋ga Jonasza 2.1, 鈥濴ecz Pan wyznaczy艂 wielk膮 ryb臋, aby po艂kn臋艂a Jonasza. I by艂 Jonasz we wn臋trzno艣ciach ryby trzy dni i trzy noce.鈥�
Ksi臋ga Jonasza 2.3, 鈥濿zywa艂em Pana w niedoli mojej i odpowiedzia艂 mi, z g艂臋bi krainy umar艂ych wo艂a艂em o pomoc i wys艂ucha艂 mojego g艂osu.鈥�
Ksi臋ga Jonasza 3.10, 鈥濧 gdy B贸g widzia艂 ich post臋powanie, 偶e zawr贸cili ze swojej z艂ej drogi, wtedy u偶ali艂 si臋 B贸g nieszcz臋艣cia, kt贸re postanowi艂 zes艂a膰 na nich, i nie uczyni艂 tego.鈥�
Kr贸tkie podsumowanie:
Strach i duma Jonasza sprawi艂y, 偶e uciek艂 on sprzed oblicza Boga. Nie chcia艂 uda膰 si臋 do Niniwy, aby g艂osi膰 jej mieszka艅com pokuty- odwr贸cenia si臋 od ich nieprawo艣ci, jak B贸g mu przykaza艂, czu艂 偶e mieszka艅cy Niniwy s膮 do niego wrogo nastawieni, a on sam ma przekonanie, 偶e B贸g wcale nie wype艂ni swojej zapowiedzi zniszczenia tego miasta. Dlatego dostaje si臋 na statek p艂yn膮cy do Tarszyszu, kt贸ry jest w zupe艂nie przeciwnym kierunku. Wkr贸tce jednak zrywa si臋 pot臋偶ny sztorm, kt贸ry zmusza za艂og臋 do pozbycia si臋 wielu rzeczy, okazuje si臋 tak偶e 偶e Jonasz uznany jest sprawc膮 tego wiatru. Wyrzucaj膮 go za burt臋, po czym zostaje on po艂kni臋ty przez wielk膮 ryb臋. Sp臋dza w jej brzuchu 3 dni i 3 noce, po czym prosi Boga o przebaczenie mu jego grzechu. Ryba wypluwa go na suchy l膮d (zastanawiamy si臋 tylko, z jakiego powodu tak d艂ugo zwleka艂 z pokut膮?). Jonasz w贸wczas wstaje i udaje si臋 do Niniwy, by poprowadzi膰 miasto do wielkiego duchowego przebudzenia. Prorok jednak zamiast si臋 cieszy膰 i by膰 wdzi臋cznym, 偶e Niniwejczycy odwr贸cili si臋 od swojej nieprawo艣ci, on jest rozczarowany (w艂a艣ciwie rozgoryczony), 偶e tak si臋 nie sta艂o. Jonasz otrzymuje wa偶n膮 lekcj臋, B贸g wykorzystuj膮c wschodni wiatr, krzew rycynowy i robaka uczy Jonasza, 偶e jest Bogiem mi艂osiernym.
Zapowiedzi:
To, 偶e Jonasz jest typem Chrystusa uwidacznia si臋 w s艂owach samego Jezusa. W Ew. Mateusza 12.40-41 Jezus twierdzi, 偶e b臋dzie w grobie taki d艂ugi czas, jak Jonasz by艂 w brzuchu ryby. Dalej m贸wi, 偶e tak jak Niniwejczycy odwr贸cili si臋 od swojej nieprawo艣ci dzi臋ki zwiastowaniu Jonasza, tak nauczyciele Prawa i faryzeusze, kt贸rzy odrzucili Jezusa, odrzucili Jedynego, kt贸ry jest wi臋kszy ani偶eli Jonasz. Podobnie jak Jonasz zwiastowa艂 prawd臋 Bo偶膮 odno艣nie pokuty i zbawienia dla Niniwejczyk贸w, tak te偶 Jezus przyszed艂 przekaza膰 t膮 sam膮 wie艣膰 (Ksi臋ga Jonasza 2.9; Ew. Jana 14.6) odno艣nie zbawienia Bo偶ego, dokonanego przez samego Boga (Rzymian 11.36).
Zastosowanie praktyczne:
Nie mo偶emy ukry膰 si臋 przed Bogiem. To, co On chce uczyni膰 przez nas i tak dojdzie do skutku, bez wzgl臋du na to czy si臋 temu sprzeciwiamy czy nie. Efezjan 2.10 przypomina nam, 偶e On ma plany dla naszego 偶ycia i widzi, czy je wype艂niamy. O ile prostsze by艂oby, gdyby艣my inaczej ani偶eli Jonasz, powierzyli mu swoje 偶ycie nie czekaj膮c na nic!
Bo偶a mi艂o艣膰 przejawia si臋 w podej艣ciu Boga do ka偶dego z nas, nie maj膮c wzgl臋du na osob臋, nasz膮 reputacj臋, narodowo艣膰 czy ras臋. Dar 艂aski dost臋pny jest dla ka偶dego cz艂owieka, w ka偶dym czasie. Naszym zadaniem, jako chrze艣cijan, jest efektywne wykorzystanie wszelkich sposob贸w przez kt贸re B贸g m贸wi 艣wiatu o swojej 艂asce, i radowanie si臋 ze zbawienia innych. To jest do艣wiadczenie, kt贸rym B贸g chce si臋 z nami dzieli膰, nie powinni艣my by膰 zazdro艣ni czy zra偶eni wzgl臋dem tych, kt贸rzy poznaj膮 Chrystusa 鈥瀗a 艂o偶u 艣mierci鈥�, albo przechodz膮 dochodz膮 do poznania Boga poprzez zupe艂nie inne do艣wiadczenia ani偶eli nasze w艂asne.
