Pytanie: Czego powinni艣my si臋 nauczy膰 z 偶ycia Daniela?
翱诲辫辞飞颈别诲藕:
Mo偶emy przeczyta膰 o 偶yciu Daniela i jego pismach w Ks. Daniela jak r贸wnie偶 w Ks. Ezechiela 14.14, 20 oraz 28.3. Istniej膮 pewne uderzaj膮ce podobie艅stwa pomi臋dzy 偶yciem Daniela i 偶yciem syna Jakuba- J贸zefa. Obaj prosperowali w obcym kraju po tym jak t艂umaczyli sny swoich w艂adc贸w i obaj zostali wyniesieni na wysokie stanowiska urz臋dnicze w efekcie ich wierno艣ci wobec Boga.
Po tym jak Nebukadnesar- kr贸l Babilonu podbi艂 Jerozolim臋, wybra艂 szlachetnych ludzi z domu kr贸lewskiego Izraela, kt贸rzy byli przystojni i wykazywali si臋 zdolno艣ci膮 do nauki, aby ich przeszkoli膰 wed艂ug zwyczaj贸w babilo艅skich. Po ich trzyletnim treningu, zostali przeznaczeni do s艂u偶by kr贸lewskiej (Ks. Daniela 1.1-6). Daniel, kt贸rego imi臋 oznacza "B贸g moim s臋dzi膮" oraz jego trzech towarzyszy z Judei, zostali wybrani i nadano im nowe, babilo艅skie imiona. Daniel sta艂 si臋 "Baltazarem", podczas gdy Ananiasz, Miszael i Azariasz otrzymali imiona "Szadrach", "Meszach" i "Abed-Nego." Babilo艅czycy najprawdopodobniej nadali im nowe imiona, ca艂kowicie oderwane od ich hebrajskich korzeni, aby przyspieszy膰 asymilacj臋 Daniela i jego przyjaci贸艂 z kultur膮 babilo艅sk膮.
Daniel i jego rodacy udowodnili, 偶e s膮 najm膮drzejszymi spo艣r贸d rekrut贸w i na koniec swojego szkolenia przyst膮pili do s艂u偶by u kr贸la Nebukadnesara. Pierwszym znakiem wierno艣ci Daniela wobec Boga by艂a sytuacja, gdy on wraz z trojgiem swoich przyjaci贸艂 odm贸wili jedzenia wykwintnego jedzenia i picia wina ze sto艂u kr贸lewskiego, poniewa偶 uznali je za nieczyste i stali si臋 wegetarianami. Gdy ich zdrowie si臋 poprawi艂o, otrzymali pozwolenie na kontynuowanie swojej wybranej diety. W ich edukacji czterej m臋偶czy藕ni z Judy zdobyli wiedz臋 we wszystkich sprawach babilo艅skich, a Daniel otrzyma艂 od Boga zdolno艣膰 rozumienia wszelkiego rodzaju sn贸w i wizji (Ks. Daniela 1.17).
W drugim roku panowania, Nebukadnesar mia艂 sen, kt贸rego nie potrafi艂 zinterpretowa膰. Poza interpretacj膮, Nebukadnesar nakaza艂 swoim magom, zaklinaczom, czarownikom i astrologom r贸wnie偶 opisanie jego snu. M臋偶czy藕ni ci byli gotowi zinterpretowa膰 sen, je艣li Nebukadnesar by go najpierw im opowiedzia艂, powiedzieli, 偶e ujawnienie samego snu by艂o dla ludzi zadaniem niewykonalnym. Kr贸l zarz膮dzi艂, 偶e wszyscy m臋drcy, 艂膮cznie z Danielem i jego towarzyszami, musz膮 zosta膰 skazani na 艣mier膰. Jednak po tym jak Daniel szuka艂 Boga w modlitwie, tajemnica kr贸lewskiego snu zosta艂a Danielowi objawiona, wtedy zosta艂 on zaprowadzony do kr贸la, aby m贸g艂 zinterpretowa膰 jego sen. Daniel od razu przypisa艂 swoj膮 zdolno艣膰 t艂umaczenia sn贸w jedynemu, prawdziwemu Bogu (Ks. Daniela 2.28). Kluczowym aspektem snu by艂o to, 偶e jednego dnia zostanie ustanowione kr贸lestwo przez Boga, kt贸re b臋dzie trwa艂o na wieki i to Bo偶e kr贸lestwo zniszczy wszystkie poprzednie, uczynione r臋k膮 ludzk膮 (Ks. Daniela 2.44-45). Za swoj膮 m膮dro艣膰 Daniel zosta艂 uhonorowany przez kr贸la Nebukadnesara i obj膮艂 w艂adz臋 nad wszystkimi m臋drcami babilo艅skimi.
P贸藕niej, kr贸l Nebukadnesar mia艂 inny sen i ponownie Daniel by艂 zdolny go wyja艣ni膰. Kr贸l przyzna艂, 偶e Daniel ma ducha (pochodz膮cego) od swojego 艣wi臋tego Boga (Ks. Daniela 4.9). Interpretacja snu przez Daniela by艂a poprawna. Po do艣wiadczenie okresu ob艂臋du, Nebukadnesar odzyska艂 zdrowie, i uwielbia艂 i czci艂 Boga Daniela jako Najwy偶szego (Ks. Daniela 4.34-37).
Syn Nebukadnesara, Belsazar, sta艂 si臋 nowym kr贸lem, i podczas uczty rozkaza艂, aby przynie艣膰 z艂ote i srebrne naczynia, kt贸re zosta艂y skradzione ze 艣wi膮tyni w Jerozolimie, aby mo偶na by艂o z nich pi膰. W odpowiedzi na poha艅bienie tych 艣wi臋tych przedmiot贸w, Belsazar zobaczy艂 r臋k臋 pisz膮c膮 na 艣cianie. Jego astrolodzy nie byli w stanie przet艂umaczy膰 tego napisu, i Daniel zosta艂 wezwany, aby przet艂umaczy膰 tekst (Ks. Daniela 5.13-16). W nagrod臋 za przet艂umaczenie napisu, Daniel zosta艂 mianowany przez kr贸la Belsazara na trzeci膮, najwy偶sz膮 pozycj臋 w kr贸lestwie Babilonu (werset 29). Tej nocy, o kt贸rej Daniel prorokowa艂, kr贸l zosta艂 zabity w bitwie, a jego kr贸lestwo zosta艂o przej臋te przez Perskiego Cyrusa Wielkiego, a Dariusz Medyjczyk zosta艂 kr贸lem.
Za panowania nowego w艂adcy, Daniel pog艂臋bi艂 swoje umiej臋tno艣ci administracyjne do takiego stopnia, 偶e kr贸l Dariusz rozwa偶a艂, aby uczyni膰 go zarz膮dc膮 nad wszystkimi kr贸lestwami (Ks. Daniela 6.1-3). To rozw艣cieczy艂o innych administrator贸w tak bardzo, 偶e szukali sposobu na pokonanie Daniela. Nie mogli jednak znale藕膰 偶adnego z艂ego post臋powania w 偶yciu Daniela, wi臋c skupili si臋 na jego religii. U偶ywaj膮c pochlebstw, administratorzy nak艂onili Dariusza do wydania dekretu zakazuj膮cego modlitwy do jakiegokolwiek boga innego ani偶eli do kr贸la, przez nast臋pne trzydzie艣ci dni. Kar膮 za niepos艂usze艅stwo by艂o wrzucenie do jamy z lwami. Daniel oczywi艣cie nie by艂 pos艂uszny edyktowi i bez ukrywania si臋 wo艂a艂 w modlitwie do Boga. Jako 偶e Daniel w 偶aden spos贸b nie pr贸bowa艂 si臋 ukrywa膰 ze swoj膮 praktyk膮, zosta艂 zauwa偶ony podczas modlitwy i aresztowany. Z wielkim 偶alem kr贸l wyda艂 rozkaz wobec Daniela, aby wrzuci膰 go do lwiej jamy, ale co ciekawe, nie bez modlitwy, by B贸g Daniela go uratowa艂 (Ks. Daniela 6.16). Nast臋pnego dnia, gdy Daniel zosta艂 znaleziony 偶ywy i w dobrym stanie, powiedzia艂 kr贸lowi, 偶e B贸g pos艂a艂 anio艂a, aby zamkn膮艂 paszcze lwom i dzi臋ki temu pozosta艂 nietkni臋ty. Cud ten sprawi艂, 偶e kr贸l Dariusz wyda艂 dekret w kt贸rym wszyscy jego poddani mieli czci膰 Boga Daniela. Daniel rozwija艂 si臋 pomy艣lnie przez wszystkie lata panowania kr贸la Dariusza.
Daniel znany jest r贸wnie偶 ze swoich proroczych sn贸w i wizji, jakimi obdarzy艂 go B贸g, zapisanych w Ks. Daniela. Proroctwa Daniela dotycz膮 szerokiego zakresu historii, jako 偶e przepowiedzia艂 powstanie i upadek Cesarstwa Greckiego i Rzymskiego oraz powstanie pot臋偶nego kr贸la, kt贸ry "zrobi, jak b臋dzie chcia艂; b臋dzie si臋 wynosi艂 i wywy偶sza艂 ponad wszelkie b贸stwo; i przeciwko Bogu bog贸w dziwne rzeczy b臋dzie wygadywa艂..." (Ks. Daniela 11.36). Proroctwo Daniela dotycz膮ce "Siedmiu tygodni" m贸wi艂o o Mesjaszu, kt贸ry zostanie zabity (Ks. Daniela 9.24-27). Widzimy spe艂nienie tego proroctwa w Jezusie. Pozosta艂a (cz臋艣膰) proroctwa- siedemnastu tygodni- zostanie wype艂niona w czasach ostatecznych. Daniel mia艂 r贸wnie偶 inne wizje apokaliptyczne, a zrozumienie jego proroctw jest wa偶ne dla zrozumienia eschatologii.
Daniel okazywa艂 wielk膮 uczciwo艣膰, a przez to cieszy艂 si臋 szacunkiem i sympati膮 pot臋偶nych w艂adc贸w, kt贸rym s艂u偶y艂. Jednak uczciwo艣膰 i lojalno艣膰 wobec jego pan贸w nigdy nie doprowadzi艂a go do p贸j艣cia na kompromis ze swoj膮 wiar膮 w jedynego, prawdziwego Boga. Zamiast sta膰 si臋 przeszkod膮 do osi膮gni臋cia sukcesu, trwa艂e oddanie Daniela wobec Boga przynios艂o mu podziw w艣r贸d niewierz膮cych jego najbli偶szego otoczenia. Gdy dokonywa艂 interpretacji sn贸w, od razu przypisywa艂 Bogu zas艂ugi za swoje zdolno艣ci do czynienia takich rzeczy (Ks. Daniela 2.28).
Integralno艣膰 Daniela jako cz艂owieka Bo偶ego obdarzy艂a go 艂ask膮 w 艣wiecie 艣wieckim, a mimo to odm贸wi艂 p贸j艣cia na kompromis w kwestii swojej wiary w Boga. Nawet pod gro藕b膮 ze strony kr贸l贸w i w艂adc贸w, Daniel pozosta艂 niezachwiany w swoim oddaniu wobec Boga. Daniel uczy nas r贸wnie偶 tego, 偶e niewa偶ne z kim mamy do czynienia, niewa偶ne jaki jest ich status spo艂eczny, mamy traktowa膰 ich ze wsp贸艂czuciem. Widzimy to jak by艂 przej臋ty, gdy interpretowa艂 drugi sen Nebukadnesara (Ks. Daniela 4.19). Jako chrze艣cijanie, jeste艣my powo艂ani do pos艂usze艅stwa w艂adcom i w艂adzy zwierzchniej, kt贸r膮 B贸g ustanowi艂, okazuj膮c im szacunek i wsp贸艂czucie; jednak- jak widzimy na przyk艂adzie Daniela pos艂usze艅stwo prawu Bo偶emu musi by膰 zawsze postawione na pierwszym miejscu ponad pos艂usze艅stwo ludziom (Rzymian 13.1-7; Dz. Apostolskie 5.29).
W efekcie jego oddania, Daniel znalaz艂 艂ask臋 u ludzi i u Boga (Ks. Daniela 9.20-23). Zauwa偶 r贸wnie偶 w tych wersetach to, co anio艂 Gabriel powiedzia艂 Danielowi odno艣nie tego jak szybko otrzyma艂 odpowied藕 na swoj膮 modlitw臋. To pokazuje nam, jak ch臋tny jest Pan s艂ucha膰 modlitw swoich dzieci. Si艂a Daniela pochodzi艂a z jego oddania modlitwie i jest dla nas wszystkich lekcj膮. To nie dotyczy tylko czasu wieczornego, ale w codziennych sprawach musimy przychodzi膰 do Boga w modlitwie.
